Aan het begin van elke maand krijg ik al jarenlang een rekening voor mijn Nederlandse VOIP (Voice-over-IP, ofwel telefoon via internet) abonnement voor de huistelefoon. Het is een erfenis van mijn emigratie, ontstaan uit een verkeerde inschatting van wat handig zou zijn zodra ik naar het Verre Oosten ging verhuizen.
Met deel twee van de jaarlijkse belastingaangiftes voor de deur (waarover ik vorig jaar ook schreef) moet ik weer wat rapportages en formulieren printen. En ja hoor, het was zover: de zwarte toner was leeg. Door de tonercartridge een paar keer te schudden en terug in de printer te stoppen, kon ik het nog een pagina of 15 rekken, maar toen was het wel echt op. Nou ja, ik mag eigenlijk niet klagen, want dit was voor het eerst dat een toner leeg was sinds ik de printer heb gekocht. Nu ik de toner moest vervangen, kon ik eens bekijken hoeveel ik print en uitrekenen wat het me kost.
Eerlijk toegegeven: ik mag dan wel geëmigreerd zijn, toch ben ik er trots op om Nederlander te zijn, en op wat er in Nederland bereikt wordt. Oranje boven. Het ondernemende. Niet opgeven. De vrijheden. Maar ook de verantwoordelijkheden. Gelijkheid. Emancipatie. Watermanagement. De high-tech industrie. De verbondenheid die bovenkomt bij sportevenementen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Voor veel dingen geldt dat ze niet vanzelfsprekend zijn. Er is hard voor gewerkt en gestreden. Het is belangrijk dat we voor de toekomst van Nederland de juiste koers blijven varen, en ik voel me als Nederlander verplicht om mijn steentje bij te blijven dragen, ondanks dat ik niet meer in het land woon. In het bijzonder nu, omdat ook Nederland de gevolgen van de coronacrisis te boven zal moeten komen, onder andere financieel. En dat gaat nog wel een paar jaar in beslag nemen…
Zodra ik besloten heb om iets aan te schaffen, ben ik meestal niet te beroerd om er geld aan uit te geven. Wel ben ik zuinig op mijn spullen. Ik baal van onnodige schades en probeer defecten te voorkomen door op tijd onderhoud uit te voeren.
De ventilators in mijn laptop bliezen al een tijdje een stuk harder dan in het begin, toen het apparaat nog nieuw was. Na bijna drie jaar dagelijks gebruik zat de kans er dik in dat de koelinrichting aan de binnenkant vol zou zitten met stof.
Omdat moderne computers (laptops inclusief) op allerlei punten beveiligd zijn tegen oververhitting, zal een geblokkeerde koelinrichting niet direct schade aanrichten. Simpelgezegd: in de praktijk zullen de ventilatoren sneller gaan draaien, en wordt de snelheid teruggeregeld zodat er minder warmte gegenereerd wordt. Beide zijn hinderlijk. Op de lange termijn kan het echter wel zo zijn dat de levensduur verkort wordt als het apparaat voortdurend erg warm wordt. Tijd dus om er eens naar te kijken.
Het is een beetje laat voor nieuwjaarswensen, maar omdat dit de eerste blog van 2021 is, wil ik toch graag iedereen het allerbeste toewensen voor dit jaar. Het begin van een nieuw jaar is een mooi moment om vooruit te kijken en plannen te maken. Die noem ik trouwens geen goede voornemens. Op een of andere manier is dat een term die ik associeer met dingen die gedoemd zijn te mislukken. In deze blog nemen we een kijkje in de plannen voor de komende tijd.
Het jaar is bijna ten einde. In deze blog geen terugblik naar het financiële jaar 2020, maar naar twee jaar beleggen. Daar ben ik eind 2018 mee begonnen, en ondertussen is er heel wat gebeurd. In deze blog lees je waarom ik ben gaan beleggen, hoe ik ben begonnen en wat er gedurende de twee jaar zoal gebeurd en veranderd is.
In de vorige blog schreef ik dat de zomervakantie aanstaande was. Die vakantie ligt nu alweer een paar weken achter ons. Het was een lekker rustige reis. Tussen het uitrusten door heb ik twee boeken gelezen waar ik wat interessante dingen uit heb gehaald.
Het is ieder jaar weer iets om naar uit te kijken: de zomervakantie. In huize FEF wordt er in de winter meestal al een begin gemaakt met het bespreken van de ideeën voor de aankomende zomer.
Het liep dit jaar net even wat anders. In januari werd het al duidelijk dat de situatie rond het coronavirus waarschijnlijk nog lang aan zou houden. Plannen voor trips naar het buitenland deze zomer zijn dan ook niet eens ter sprake gekomen. Verder besloten we om gewoon maar even af te wachten, vooral omdat het moeilijk in te schatten was hoe de situatie zich zou ontwikkelen. En met welke beperkingen we misschien nog te maken zouden krijgen.
En dan was er natuurlijk nog de vraag: willen we überhaupt wel op vakantie, of wordt het dit jaar Casa de FEF? Meestal gaan we naar een toeristische omgeving met voldoende luxe en voorzieningen in de buurt zodat we er iedere dag op uit kunnen. Die drukte willen we deze keer zeker niet opzoeken. Maar, even er tussenuit zou wel heel fijn zijn. Want dat is er al zowat twee jaar niet echt meer van gekomen.
Gelukkig hebben we wat kunnen boeken, in de vorm van een appartement. Dicht bij de zee in een rustigere omgeving hier in het land. Zo kunnen we toch een kleine twee weken lekker resetten, maar hoeven we niet verplicht iedere dag de deur uit om te eten enzovoorts.
Financieel gezien zal het een relatief goedkope zomervakantie worden. Het appartement was niet echt goedkoop, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het kleinere aantal (geen?) activiteiten en de korte reisafstand.
We vertrekken na dit weekend. Wie weet kom ik tijdens de vakantie nog op goede ideeën voor mijn FIRE plannen of voor de blog. Als dat zo is, lezen jullie er later over!
Volgens dit artikel van het CBS was in 2018 maar liefst 98 procent van de Nederlandse huishoudens aangesloten op het internet. 78 procent van de huishoudens had een laptop in huis, en een “ouderwetse” desktop computer was nog bij 50 procent van de huishoudens te vinden. Mobiele apparaten zijn, niet verrassend, in razend tempo populair geworden.
Naast het apparaat zelf hebben we ook software nodig om ons werk uit te kunnen voeren. Op de meeste computers staat een uitgebreide verzameling van software geïnstalleerd: het besturingssysteem, een e-mailprogramma, een internetbrowser, (hopelijk) antivirus en beveiligingssoftware, een tekstverwerker, een spreadsheetprogramma, en ga zo nog maar even door.
Voor het overgrote deel van de toepassingen is er software te vinden in gratis en betaalde varianten. Waar kiezen we voor?
Inmiddels heeft onze wereld al ruim een half jaar te maken met het coronavirus (officieel SARS-CoV-2 genaamd) en de gevolgen daarvan. Een macabere mijlpaal als je het mij vraagt, ondanks dat het ook wel tot positieve ontwikkelingen leidt.
Mensen maken zich oprecht (en terecht) zorgen om elkaar. Dat geldt zeker ook voor mij. Familie en de meeste van mijn vrienden en collega’s zijn letterlijk ver weg. Het is niet zo’n fijn idee in deze situatie, maar het is niet anders.
Wat mij in het half jaar is opgevallen, is dat ik regelmatig een hele simpele vraag krijg, of die zelf stel: “hoe is de situatie nu bij jullie”? Best een interessante vraag, want voor veel mensen ziet hun dagelijks leven er heel anders uit dan voorheen. De situatie is overal ter wereld anders en verandert voortdurend. Dat begrip “het nieuwe normaal” vind ik dan ook maar een raar iets. Ik heb er geen eenduidig beeld bij. Wat is dan nu de norm in normaal? En morgen, en volgende week? En als we de grens oversteken?
Dus bij dezen: “Hey FEF, hoe is de situatie nu bij jullie?” Dat ga ik jullie vertellen. Vanuit persoonlijk perspectief, en uiteraard licht ik ook het financiële aspect hier en daar toe.