Inmiddels heeft onze wereld al ruim een half jaar te maken met het coronavirus (officieel SARS-CoV-2 genaamd) en de gevolgen daarvan. Een macabere mijlpaal als je het mij vraagt, ondanks dat het ook wel tot positieve ontwikkelingen leidt.

Mensen maken zich oprecht (en terecht) zorgen om elkaar. Dat geldt zeker ook voor mij. Familie en de meeste van mijn vrienden en collega’s zijn letterlijk ver weg. Het is niet zo’n fijn idee in deze situatie, maar het is niet anders.

Wat mij in het half jaar is opgevallen, is dat ik regelmatig een hele simpele vraag krijg, of die zelf stel: “hoe is de situatie nu bij jullie”? Best een interessante vraag, want voor veel mensen ziet hun dagelijks leven er heel anders uit dan voorheen. De situatie is overal ter wereld anders en verandert voortdurend. Dat begrip “het nieuwe normaal” vind ik dan ook maar een raar iets. Ik heb er geen eenduidig beeld bij. Wat is dan nu de norm in normaal? En morgen, en volgende week? En als we de grens oversteken?

Dus bij dezen: “Hey FEF, hoe is de situatie nu bij jullie?” Dat ga ik jullie vertellen. Vanuit persoonlijk perspectief, en uiteraard licht ik ook het financiële aspect hier en daar toe.

De rollen omgekeerd

Begin 2020. Alle ogen zijn gericht op Azië vanwege het pas ontdekte coronavirus. In China, waar het virus zo goed als zeker ontstaan is, grijpt het hard om zich heen. En dan niet in een klein boerendorpje diep in de binnenlanden. Nee, we hebben het over Wuhan. Een ware metropool, en vanwege de economische activiteiten ook nog eens veel bereisd.

Andere Aziatische landen zagen de bui al hangen. Met de vorige SARS- en MERS-uitbraken nog vers in het geheugen werd er op veel plaatsen flink ingegrepen. Mondkapjes, voorzieningen op slot, grenzen dicht, enzovoorts.

Inmiddels is de situatie alweer helemaal veranderd. Maakte de rest van de wereld zich een half jaar terug nog zorgen om ons, op dit moment bekommeren wij ons juist om andere werelddelen.

In het Verre Oosten

Hoe ziet het dagelijks leven er hier in het Verre Oosten dan uit op dit moment? Om te beginnen kan ik gelukkig melden dat ik en de mensen om mijn heen tot nu toe niet ziek zijn geworden. Dat past bij de trend in de regio waar ik woon en werk: er zijn hier weinig gevallen.

De schappen in de supermarkt liggen vol en er wordt niet gehamsterd. Restaurants zijn weer grotendeels geopend. We mogen op kantoor werken, al staat het mij vanuit mijn werk gezien vrij om vanuit thuis te werken (maar dat was al zo). De meeste dagen ga ik wel naar kantoor, daarvoor is de situatie veilig genoeg. Een andere reden is dat de airco daar op kosten van de baas draait. Als ik thuis de airco aanzet, krijg ik daar geen vergoeding voor (voor alle duidelijkheid: de veiligheid gaat natuurlijk voor).

Wel is het verplicht of aangeraden om mondkapjes te dragen, afstand te houden en zoveel mogelijk binnen te blijven. Op kantoor en in winkels en restaurants wordt iedereens temperatuur gecontroleerd, en worden we geacht bij binnenkomst onze handen te desinfecteren. En in het algemeen belang volgt iedereen dat op. Zo gaat dat hier.

Kortom: de situatie is bij ons dus zo slecht nog niet. Op dit moment en in mijn regio, zeg ik er nog eens bij. Het kan altijd nog veranderen en dus blijven we voorzichtig.

Verder staan uitstapjes in het weekend al een tijdje in de ijskast. Dat scheelt wel de nodige uitgaven, en dat gaat nu in de spaarpot. Een vakantie zit in de planning voor later dit jaar, maar dat zal waarschijnlijk iets eenvoudigs worden. En dicht bij de deur, want reizen is maar zeer beperkt toegestaan. Of misschien zelfs wel binnen de deur. We zien het wel.

Sporten doe ik al een hele tijd binnenshuis en het bevalt me erg goed. Dat is zeker een blijvertje, en bijkomend voordeel is dat ik er nauwelijks kosten aan heb.

Overheidssteun

Ook bij ons is de overheid begonnen met het stimuleren van de economie. Met twee doelen: het ondersteunen van de inwoners en het ondersteunen van de kleine ondernemers. Er is voor een praktische oplossing gekozen: op het wijkkantoor van de gemeente hebben we allemaal een pre-paid betaalpas op kunnen halen met daarop een geldbedrag (in mijn geval ongeveer 150 euro, dankuwel!). Met die betaalpas kunnen we op de gebruikelijke manier elektronisch afrekenen, maar alleen bij kleine ondernemers. Ik vermoed dat de betaalpassen eenvoudigweg zijn geblokkeerd voor betalingen bij grote ondernemingen.

Coronastress?

En wat heb ik verder zoal gedaan nu er extra geld en vrije tijd beschikbaar is?

Zoals gezegd, het geld gaat in de spaarpot.

En de vrije tijd is ook niet verloren gegaan:

  • Er zijn een flink aantal klusjes in huis van de todo-list verdwenen.
  • De kledingkast is uitgemest, en het gedeelte “weg” is naar de inzameling gebracht.
  • Met behulp van familie in Nederland zijn er daar nog wat achtergebleven spullen opgeruimd en verkocht.
  • Er zijn wat opruimacties op de computer geweest (zie deze blog die ik eerder schreef).
  • En verder is er ook regelmatig lekker uitgerust. De coronacrisis heeft me er weer eens aan herinnerd dat we niet altijd druk en bezig hoeven zijn.

“Van de nood een deugd maken” heet dat. Ik accepteer de situatie, houd me aan de richtlijnen, pas me er zoveel mogelijk op aan en erger me er vooral niet aan. Geen coronastress!

 


Abonneren via e-mail:

Wil je een e-mail ontvangen zodra er een nieuw artikel op fareastfire.nl is gepubliceerd? Abonneer je dan gratis (uitschrijven is mogelijk):

Deel op social media: