Het is een beetje laat voor nieuwjaarswensen, maar omdat dit de eerste blog van 2021 is, wil ik toch graag iedereen het allerbeste toewensen voor dit jaar. Het begin van een nieuw jaar is een mooi moment om vooruit te kijken en plannen te maken. Die noem ik trouwens geen goede voornemens. Op een of andere manier is dat een term die ik associeer met dingen die gedoemd zijn te mislukken. In deze blog nemen we een kijkje in de plannen voor de komende tijd.
Het jaar is bijna ten einde. In deze blog geen terugblik naar het financiële jaar 2020, maar naar twee jaar beleggen. Daar ben ik eind 2018 mee begonnen, en ondertussen is er heel wat gebeurd. In deze blog lees je waarom ik ben gaan beleggen, hoe ik ben begonnen en wat er gedurende de twee jaar zoal gebeurd en veranderd is.
In de vorige blog schreef ik dat de zomervakantie aanstaande was. Die vakantie ligt nu alweer een paar weken achter ons. Het was een lekker rustige reis. Tussen het uitrusten door heb ik twee boeken gelezen waar ik wat interessante dingen uit heb gehaald.
Het is ieder jaar weer iets om naar uit te kijken: de zomervakantie. In huize FEF wordt er in de winter meestal al een begin gemaakt met het bespreken van de ideeën voor de aankomende zomer.
Het liep dit jaar net even wat anders. In januari werd het al duidelijk dat de situatie rond het coronavirus waarschijnlijk nog lang aan zou houden. Plannen voor trips naar het buitenland deze zomer zijn dan ook niet eens ter sprake gekomen. Verder besloten we om gewoon maar even af te wachten, vooral omdat het moeilijk in te schatten was hoe de situatie zich zou ontwikkelen. En met welke beperkingen we misschien nog te maken zouden krijgen.
En dan was er natuurlijk nog de vraag: willen we überhaupt wel op vakantie, of wordt het dit jaar Casa de FEF? Meestal gaan we naar een toeristische omgeving met voldoende luxe en voorzieningen in de buurt zodat we er iedere dag op uit kunnen. Die drukte willen we deze keer zeker niet opzoeken. Maar, even er tussenuit zou wel heel fijn zijn. Want dat is er al zowat twee jaar niet echt meer van gekomen.
Gelukkig hebben we wat kunnen boeken, in de vorm van een appartement. Dicht bij de zee in een rustigere omgeving hier in het land. Zo kunnen we toch een kleine twee weken lekker resetten, maar hoeven we niet verplicht iedere dag de deur uit om te eten enzovoorts.
Financieel gezien zal het een relatief goedkope zomervakantie worden. Het appartement was niet echt goedkoop, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het kleinere aantal (geen?) activiteiten en de korte reisafstand.
We vertrekken na dit weekend. Wie weet kom ik tijdens de vakantie nog op goede ideeën voor mijn FIRE plannen of voor de blog. Als dat zo is, lezen jullie er later over!
Volgens dit artikel van het CBS was in 2018 maar liefst 98 procent van de Nederlandse huishoudens aangesloten op het internet. 78 procent van de huishoudens had een laptop in huis, en een “ouderwetse” desktop computer was nog bij 50 procent van de huishoudens te vinden. Mobiele apparaten zijn, niet verrassend, in razend tempo populair geworden.
Naast het apparaat zelf hebben we ook software nodig om ons werk uit te kunnen voeren. Op de meeste computers staat een uitgebreide verzameling van software geïnstalleerd: het besturingssysteem, een e-mailprogramma, een internetbrowser, (hopelijk) antivirus en beveiligingssoftware, een tekstverwerker, een spreadsheetprogramma, en ga zo nog maar even door.
Voor het overgrote deel van de toepassingen is er software te vinden in gratis en betaalde varianten. Waar kiezen we voor?
Inmiddels heeft onze wereld al ruim een half jaar te maken met het coronavirus (officieel SARS-CoV-2 genaamd) en de gevolgen daarvan. Een macabere mijlpaal als je het mij vraagt, ondanks dat het ook wel tot positieve ontwikkelingen leidt.
Mensen maken zich oprecht (en terecht) zorgen om elkaar. Dat geldt zeker ook voor mij. Familie en de meeste van mijn vrienden en collega’s zijn letterlijk ver weg. Het is niet zo’n fijn idee in deze situatie, maar het is niet anders.
Wat mij in het half jaar is opgevallen, is dat ik regelmatig een hele simpele vraag krijg, of die zelf stel: “hoe is de situatie nu bij jullie”? Best een interessante vraag, want voor veel mensen ziet hun dagelijks leven er heel anders uit dan voorheen. De situatie is overal ter wereld anders en verandert voortdurend. Dat begrip “het nieuwe normaal” vind ik dan ook maar een raar iets. Ik heb er geen eenduidig beeld bij. Wat is dan nu de norm in normaal? En morgen, en volgende week? En als we de grens oversteken?
Dus bij dezen: “Hey FEF, hoe is de situatie nu bij jullie?” Dat ga ik jullie vertellen. Vanuit persoonlijk perspectief, en uiteraard licht ik ook het financiële aspect hier en daar toe.
In mijn vorige blog “Een eenvoudiger digitaal leven (deel 1)” schreef ik over mijn eerste digitale hervormingen, namelijk het opruimen van mijn mailbox en het gebruiken van een app voor het volgen van blogs.
Nu, in deel twee van de blog, vertel ik jullie over mijn social mediagebruik en waarom een laptop mijn leven een stuk aangenamer heeft gemaakt.
Het is de laatste periode financieel wat rustiger hier. Er zijn eigenlijk geen gekke dingen gebeurd. Of het met de coronacrisis te maken heeft? Hmm, nee, ik denk het eerlijkgezegd niet. Misschien speelt het feit dat ik mijn uitgaven dagelijks in kaart ben gaan brengen een grotere rol. Wie zal het zeggen?
Hoe dan ook, het geeft in ieder geval wel een zekere vorm van rust. En het geeft ook de mogelijkheid om wat blogs te schrijven die in het digitale domein passen. Ik bedoel daarmee alles wat met computers, software, mobiele apparaten, online diensten, enzovoorts te maken heeft. Want, zoals ik in mijn introductie al schreef, is dat één van de andere onderwerpen waar ik over wil schrijven.
Terzijde: ik heb bedacht dat ik voortaan blogs wil schrijven in plaats van artikelen. Het woord artikel klinkt wat te ouderwets. 😉
Computers en software, het is altijd een hobby van me geweest. In de loop der jaren heb ik van alles in huis gehad. Desktop computers, laptops, een home theater PC, server systemen, Raspberry Pi minicomputers, en natuurlijk een NAS (Network Attached Storage) zodat alle apparaten toegang hebben tot de data.
Buiten het geld dat erin is gestoken, heeft het me vooral altijd heel veel tijd gekost. Ik kan het niet zo goed hebben als er dingen niet werken, dus het bijhouden van al die computersystemen is best bewerkelijk. Updates, backups, een reparatie hier en daar, je bent zo weer een paar uur verder.
Al die geïnvesteerde tijd is trouwens helemaal niet onverdienstelijk geweest. Ik heb er veel van geleerd, en dat komt me in mijn huidige baan nog regelmatig van pas.
Ineens had ik er geen trek meer in om zoveel tijd in de hobby te steken. Ik wilde me focussen op andere dingen en mijn computer moest een hulpmiddel worden. Iets wat gewoon werkt als ik het aanzet, zónder poespas, mét overzicht.
In deel 1 van het artikel over mijn jaarlijkse belastingaangiftes in het Verre Oosten heb ik verteld over de jaarlijkse, reguliere aangifte. Die is verplicht voor iedereen die in loondienst is, en wordt gefaciliteerd door de werkgevers.
In dit artikel wil ik wat vertellen over de uitgebreide aangifte. Dat is een tweede, jaarlijkse aangifte die in bepaalde gevallen ingediend moet worden vóór het einde van de maand mei. Mijn financiële situatie valt daaronder.
In januari meldde ik dat voor mij de belastingaangiftes weer voor de deur stonden en ik daar wat over zou schrijven. Intussen is het allemaal weer afgerond voor 2019 en is er genoeg te vertellen. In dit artikel en het volgende geef ik een samenvatting van hoe mijn jaarlijkse belastingaangiftes hier in het Verre Oosten in zijn werk gaan.
Gelet op mijn huidige financiële situatie moet ik jaarlijks twee keer aangifte doen:
- In januari moet de reguliere aangifte voor werknemers ingediend zijn.
- In mei moet de uitgebreide aangifte ingediend zijn.
Om verwarring te voorkomen: beide aangiftes moet ik doen in het land waar ik woon (dus niet in Nederland).
Hieronder geef ik uitleg over de eerste belastingaangifte.
Een woord vooraf: ik gebruik in dit artikel het begrip inkomstenbelasting als het gaat om belasting op inkomen uit een dienstverband. Naar Nederlandse begrippen is dit misschien niet de juiste term, maar in het volgende artikel zal duidelijk worden waarom ik het zo omschrijf.