Het is even stil geweest op mijn blog. Een lange zakenreis met aansluitend een verhuizing hebben de nodige tijd opgeslokt, waardoor ik aan bloggen even niet toe kwam. Vandaag pik ik de draad weer op, en laat die verhuizing nu ook net de nodige inspiratie hebben opgeleverd voor onderwerpen om over te schrijven.

In de komende artikelen wil ik jullie meenemen in een aantal dingen waar ik in de afgelopen periode tijdens en na de verhuizing mee te maken heb gehad.

Verhuizen, of toch maar niet

Het appartement waar ik voorheen woonde, huurde ik. Het huurcontract liep ten einde, dus was het tijd om te besluiten om te blijven of te verhuizen. Twee dingen speelden voor mij een belangrijke rol:

  1. De huurprijs. Het (inmiddels) vorige appartement was gelegen in een populaire wijk, centraal in de stad. Ter illustratie: huurprijzen in die omgeving gaan gemakkelijk richting de 20 tot 40 euro per vierkante meter per maand. Ik wilde uiteraard graag minder betalen en bij voorkeur ook groter gaan wonen. Daarbij komt dat huurders in dit land niet altijd even vriendelijk behandeld worden. Zodra er een nieuw huurcontract opgemaakt moet worden, kan het zomaar zijn dat de verhuurder er een paar honderd euro per maand bovenop gooit. Een situatie waar ik al helemaal geen trek in had.
  2. De reisafstand voor woon-werkverkeer. Die was zo’n 40 km (enkele reis) en wilde ik fors omlaag hebben. Gemiddeld genomen zat ik iedere week zo’n 12 uur in de auto van en naar huis.

Verhuizen werd het besluit.

Huren of kopen?

Het was eigenlijk al direct duidelijk dat kopen heel lastig zou worden omdat de prijzen in de hele regio veel te hoog liggen voor mij om te kunnen kopen. Reken op zo’n 7000 euro per vierkante meter woonoppervlak.

Locatie, locatie, locatie

Dit deel van het land is behoorlijk bepakt met woningen en bedrijvigheid. Het voordeel daarvan is dat ik op heel veel plekken in de regio zou kunnen wonen zonder veel in te leveren op voorzieningen en woongenot. Ik ben op zoek gegaan naar de ideale locatie, met onderstaande eisen, en het is zowaar nog bijna helemaal gelukt ook!

  • Eis: maximale reistijd naar kantoor van 20 minuten, liever nog bereikbaar per fiets of te voet.
    Resultaat: 25 minuten te voet, 10 minuten per fiets, 10 minuten met de auto.
  • Eis: maximale reistijd naar de supermarkt van 20 minuten.
    Resultaat: drie grote supermarkten binnen 10 minuten met de auto en een supermarkt in aanbouw onder de flat.
  • Eis: maximale rijtijd naar de autosnelweg van 20 minuten.
    Resultaat: op de snelweg binnen 10 minuten.
  • Eis: een nabijgelegen OV-verbinding naar de luchthaven (reistijd naar het opstappunt mag maximaal 15 minuten zijn).
    Resultaat: een bushalte voor de luchthavenbus op 15 minuten lopen.
  • Eis: de huurprijs moet hoe dan ook lager zijn dan voorheen.
    Resultaat: een groter appartement voor lagere huur, ruim 40% goedkoper per vierkante meter!
  • Eis: een goede OV-verbinding naar de naastgelegen stad (reistijd mag maximaal 45 minuten zijn).
    Resultaat: dit is net niet gelukt. De reistijd bedraagt zo’n 50 tot 55 minuten.

Al met al ben ik zeer tevreden; ik heb maar één concessie hoeven doen.

Klaar binnen een week

De locatie die ik heb gevonden is niet één enkele flat of complex, maar een wijk die helemaal vol staat met hoogbouw. Daardoor was er keuze uit diverse appartementen, maar ik moest er natuurlijk nog eentje uitkiezen.

Men houdt hier van snelle handel. Na afspraken met een drietal makelaars heb ik in twee dagen tijd zo’n tien beschikbare appartementen kunnen zien. Één daarvan stak met kop en schouders boven de rest uit. Het gebouw is dit jaar nieuw opgeleverd en heeft als bonus ook nog eens een mooi uitzicht. De keuze was dan ook niet moeilijk.

Terug op het kantoor van de makelaar werd de eigenaar van het appartement gebeld en werd afgesproken om nog de volgende dag het huurcontract te komen ondertekenen. Financieel was ik al voorbereid, dus ook dat gedeelte kon op diezelfde dag afgerond worden.

Al met al was alles binnen een aantal dagen rond en kon ik nog diezelfde week in het weekend verhuizen.

De verschillen met Nederland

Het was voor mij niet de eerste keer om een woning te huren hier in het Verre Oosten. Door de jaren heen zijn me een aantal dingen in het bijzonder opgevallen, vergeleken met Nederland:

  • First come, first serve. Mensen zijn vaak bereid om na een bezichtiging direct een (huur)contract te tekenen. Goede kansen zijn daarom vaak heel snel vergeven.
  • De deposit (borg) is heel erg hoog (een bedrag van 60x de maandelijkse huur is niet ongebruikelijk). Dat bedrag moet na het tekenen van het contract vrijwel direct worden overgemaakt, anders wordt het contract ontbonden. Je krijgt dat geld uiteindelijk natuurlijk weer terug, maar er zijn betere plannen te bedenken voor spaargeld.
  • Sommige verhuurders verhuren liever aan een buitenlander, je zou het bijna niet geloven. De reden is dat de lokale bewoners soms een, laten we zeggen, ander idee hebben bij het netjes houden van een woning. Ik heb het dan over serieuze beschadigingen aan het interieur, scheef gelijmd behang, veel te grote boorgaten voor het doorvoeren van kabels en aircopijpen, enzovoorts. Zonder er over te willen oordelen trouwens, maar de standaarden liggen gewoon anders. Ik zie het als cultuurverschil. De verhuurder vindt het vaak wel zo fijn als het netjes blijft.

 


Abonneren via e-mail:

Wil je een e-mail ontvangen zodra er een nieuw artikel op fareastfire.nl is gepubliceerd? Abonneer je dan gratis (uitschrijven is mogelijk):

Deel op social media: