Van nature kan ik niet tegen inefficiëntie. Het is een diepgewortelde karaktereigenschap van me. Eerst even nadenken hoe ik iets op de meest efficiënte manier kan aanpakken, en er dan pas aan beginnen. Een minimale verspilling van tijd, geld en materiaal. Het liefst verspil ik natuurlijk helemaal niks, maar zorgvuldige voorbereiding ten spijt gaan ook bij mij dingen soms toch anders dan verwacht.
Vrachtwagen te klein
Terug naar de verhuizing. Niet de recente verhuizing, maar die van een aantal jaren geleden, ook hier in het Verre Oosten.
Verhuizen doe je hier niet zelf (samen met je vrienden en familie), maar besteed je uit aan een verhuisbedrijf. Het moet zo snel mogelijk; in de doorgaans dicht bebouwde omgeving sta je met een grote (vracht)auto alles en iedereen in de weg en je houdt bovendien een lift in het gebouw bezet. Die wordt, als er meerdere liften zijn, voor een paar uur op de verhuisstand gezet, zodat hij exclusief “van jou” is (o ja, of je daar dan wel even 50 euro voor wilt betalen, en bij je nieuwe woning dus ook weer). Men komt met vier of vijf man en inpakken hoeft niet, dat wordt gedaan. Uitpakken ook trouwens.
De afspraak was gemaakt, het verhuisbedrijf zou op V(erhuis)-day om 8 uur ’s ochtends komen. Wil je niet vooraf een inventarisatie komen doen? Nee, ze wisten wel op hoeveel spullen ze moesten rekenen voor een studio. Kom nou even kijken, ik heb aanzienlijk meer spullen dan wat gemiddeld is voor een studio van deze afmeting. Nee joh, komt goed.
V-day 08:00u. Het verhuisbedrijf staat aan de deur. De baas van het stel komt binnen, kijkt rond, en zegt: “Dit gaat nooit passen in de wagen die we bij hebben”. Dan denk je alles zorgvuldig voorbereid te hebben, en moet je toch nog een paar uur zitten wachten omdat er een grotere vrachtauto gehaald moet worden. Ik erger me eraan, maar goed, uiteindelijk zijn dat soort dingen relatief eenvoudig op te lossen. No big deal.
Regelrechte verspilling
Tijdens de recente verhuizing daarentegen liep ik tegen een behoorlijk bizarre situatie aan.
Na het parkeren van mijn auto op de onderste verdieping van de parkeergarage trof ik een gigantische bult bouwafval. Vooral hout en tegels. Hagelnieuw! Ik begreep er niks van.
Later is het me wel duidelijk geworden, en ik schrok daar eigenlijk best wel van. Zoals ik in het vorige artikel schreef, ben ik verhuisd naar een nieuw opgeleverd appartementencomplex. De kopers is vooraf de keuze geboden om het interieur te “upgraden”. Dat werk werd dan niet uitgevoerd door het bouwbedrijf, maar door een interieurbedrijf.
Het bouwbedrijf heeft voor alle appartementen een standaard afwerking geleverd (inclusief keuken, badkamer, vloer, kasten, etc.), en het was niet mogelijk om daar minderwerk op aan te brengen. Gevolg: nadat de sleutels overhandigd waren aan de kopers is het interieurbedrijf in de diverse appartementen meteen begonnen met het slopen van het standaard interieur. Zonde, wat een verspilling!
Abonneren via e-mail: Wil je een e-mail ontvangen zodra er een nieuw artikel op fareastfire.nl is gepubliceerd? Abonneer je dan gratis (uitschrijven is mogelijk):
Geef een antwoord